Je zal er misschien wel eens met verbazing naar getuurd hebben tijdens een wandeling over het Zuiderdiep: dat eigenwijze glazen torentje dat boven de huizen uitsteekt. De trotse bewoner is Wouter Hoogland. “Het is natuurlijk wel bijzonder, wonen in de lucht.”

Hij ziet ze regelmatig. Mensen tegenover zijn pand die met open mond hun blik over het glas laten glijden. Dat maakt het voor meneer Hoogland leuk om er even als ‘willekeurige voorbijganger’ bij te gaan staan. “’Wat vindt ú daar nou van. Zo’n groot glazen ding midden in de straat?’, vraagt ik ze dan met licht afkeurende toon. De een vindt het een aanwinst, de ander een vreselijk gebouw. Maar dan heb je in ieder geval een eerlijk antwoord”, lacht Hoogland, die onder meer actief is bij architectenbureau Hoogland en Versteegh.

Het glazen gedeelte bestaat uit drie lagen. Op de eerste vind je het grasdak, plus de slaaphut van Hoogland. De tweede laag wordt verhuurd aan een orthopedagoog die er bijles en huiswerkbegeleiding geeft. Weer een verdieping hoger is de short stay. Voor 125 euro per nacht kun je hier verblijven en wakker worden met een levende plattegrond van Groningen voor je neus.

De onderste verdieping is Hooglands woonkamer, werkruimte en keuken. Het is er goed gevuld met boeken, maquettes, en vele andere spullen. Met daartussen doorsnuffelend Bink, een nieuwsgierige Oud Duitse Herder, waar Hoogland op past als zijn dochter op pad is.

Terwijl Hoogland vertelt over de bouw van de woning in 1997, vangt hij buiten een gesprek op. Een vader met dochtertje vraagt werkster Petra hoe lang het geduurd heeft om dit pand te maken. Nadat hij het kleine meisje ziet, gaat hij op zoek naar de tweede dierlijke bewoner: kip Frits. Die scharrelt vrolijk rond in de woonkamer. “Dit vinden de kinderen leuk”, zegt de excentrieke bewoner, terwijl hij met Frits onder de arm naar buiten vliegt. “Het gebouw is nooit af”, antwoordt hij de man en toont het verraste meisje de kip. “Jullie kunnen altijd langskomen om hier eens rond te kijken.”

Hoogland woonde eerst met zijn inmiddels overleden vrouw Hannah achter het torentje. Toen het huis waar het glazen pand nu staat werd gesloopt, zagen zij hun kans schoon en kochten de grond op. DAAD architecten werd ingeschakeld, maar Hoogland wilde zelf brainstormen over hoe het eruit moest komen te zien. “Ik had wat ideeën, maar de architect vroeg ons of hij toch een voorstel mocht doen. En dat hebben we alsnog gekozen, haha.”

De bouw werd nauwlettend in de gaten gehouden door een ambtenaar. Want een dergelijk plan werd nog niet eerder ingediend. Maar de gemeente ging er niet voorliggen en omwonenden klaagden evenmin. “Soms moest ik bij de welstandscommissie wel creatief zijn met het formuleren van wat ik voor ogen had. Zo wilde ik bij het grasdak een slaaphut laten bouwen, maar daar werd wat moeilijk over gedaan. Ik heb toen gezegd ik in ieder geval wel een schuur nodig had. En dat ze me moeilijk kunnen verbieden om bij mijn gereedschap te slapen. Zo leidt beperking tot inspiratie”, zegt hij met een glimlach.

“Kijk, hier hebben we een sauna in laten bouwen”, vertelt hij, als hij even later de werkruimte van de orthopedagoog laat zien. Hij trekt aan een boekenkast, en inderdaad, daar achter verschijnt infraroodsauna van één bij één meter. “Leuk he? Zo zijn hier veel plekjes waar een verrassing achter zit. Zulke dingen zijn ontstaan terwijl er aan het pand werd gewerkt. Net als bij een kunstwerk. Zo zie ik dit torentje dan ook.”

Weer wat traptreden verder is de short stay aan de beurt. Wandelend langs het glas wordt duidelijk dat deze plek niet geschikt is voor gasten met hoogtevrees. Voor anderen biedt de ruimte, met bed, keuken, en badkamer, vooral een prachtig uitzicht. Zowel vanuit de kamer als vanaf het dakterras. “Er komen zelfs mensen uit Groningen die hier een weekend overnachten. Die willen het meegemaakt hebben, overnachten in deze ‘doos-in-doos-constructie’. Het is natuurlijk ook wel bijzonder. Wonen in de lucht.”

Veel onderhoud vergt het gebouw niet, zegt Hoogland. “Het is vooral staal en glas, dus daar hoef je weinig aan te doen. Al heeft het glas soms natuurlijk wel een beurt nodig. De glazenwassers zien het alleen niet zitten om dat te doen. Dus is mijn werkster Petra maar aan de slag gegaan”, vertelt hij. “Hoe lang ze erover deed? Drie weken.”

De Groningse Shannon en Cevar willen niets liever dan een ruimer huis in een landelijke omgeving. Cevar ziet zichzelf al…

Schrijf je in voor de nieuwsbrief van indebuurt Groningen en blijf op de hoogte van alles over en rondom Groningen.

The Village is dé plek voor een besloten feest met catering

Aangeboden door Mijn eerste 18 jaar

Aangeboden door Seats and Sofas

Aangeboden door iQ Makelaars Groningen

Groningse Benna schrijft boek: ‘Liegen totdat je gelooft’

Blijf op de hoogte van alles uit Groningen

© 2022 - DPG Media B.V. - Alle rechten voorbehouden